الزهد، ابن مبارک به نقل از فضالة بن عبید:
داوود علیه‌السلام از پروردگارش ـ عزّوجلّ ـ پرسید:… پروردگارا ! مرا از محبوب‏‌ترین بندگانت باخبر ساز.
فرمود: قدرتمندى که به مردم رحم مى‏‌کند و چنان براى مردم حکم می‌‏کند که براى خودش حکم مى‌کند.
و کسى که خداوند به او مالى بخشیده است. پس او در جهت رضایت خداوند و در راه فرمانبرىِ خداوند عزّ وجلّ، از آن خرج مى‏‌نماید.
و کسى که جوانى و نیرویش را در راه فرمانبرى از خداوند عزّ وجلّ، صرف مى‏‌کند.
و کسى که به دلیل علاقه‏‌اش به مسجد همواره دلش آنجا است.
و مردى که زنى زیبا را ببیند که خود را در اختیارش گذاشته است، امّا از ترس خدا او را واگذارد.
و کسى که هرجا باشد، مى‏‌داند خدا با اوست.
اینان، دل‏هایشان پاک، و کسب و کارشان پاکیزه است و به سبب جلال و عظمت من، یکدیگر را دوست مى‏‌دارند. دیگران به وسیله آنان مرا یاد مى‏‌کنند و با یادم، آنان را یاد مى‏‌نمایند.
و نیز کسى که از ترس خداوند ـ عزّ وجلّ ـ، چشمانش اشکبار شود.
«الزهد لابن المبارک، 161 / 471 »
متن حدیث در ادامه مطلب

صفحات: 1· 2