پلاک

و ناگهان خبری دردناک آوردند

ز ردّ پای تو یک مشت خاک آوردند

هنوز باورم این بود: بازمی گردی

برای باورم اما پلاک آوردند!

به اشک و آه قسم، میهمان خورشیدی

که از تو خاطره ای تابناک آوردند

برای کوچه بی اسم و بی نشانی ما

به احترام تو، یک اسم پاک آوردند

صدای زنگ در آمد و باز می دانم

ز ردّ پای تو یک مشت خاک آوردند

( ابراهیم ابوالحسنی)