دختر بابا

اینجا مزار اوست، این انگشتر باباست

مادر! بیا نزدیک اینجا سنگر باباست

این استخوان ها، این پلاک نقره ای، این مهر

این صفحه های نیمه سوز دختر باباست

این عکس کوچک عکس آن روزی است که مادر

لب می گزید، این عکس عکس آخر باباست

یادت می آید هرچه گم می شد تو می گفتی

من شک ندارم کار کارِ دختر باباست؟

گم کرده مادر شانزده سال است چیزی را

این بار امّا گم شدن زیر سر باباست

روی زمین آهسته پا بگذار باد غرب!

این خاک مهران نیست این خاکستر باباست

دارد عروسی می کند زهرا، نمی آیی؟

مادر نگاهش خیره بر انگشتر باباست

( پانته آ صفایی بروجنی)