چشم چشم دو ابرو، خوشگلیه بابام کو؟

حتی توی صورتش، نمونده یک تار مو

گوش گوش دو تا گوش، بابام هی میره از هوش

تا که به هوش میادش، میگه دخترکم کوش

دست دست دو تا دست، همون که سربند می بست

حالا دستای بابا، یکیش رفته یکیش هست

بابام خیلی زرنگه، با این که پاش میلنگه

هیچکی خبرنداره، توساق پاش فشنگه

چوب چوب یه گردن، بهش پلاک میبندن

یه عده بی معرفت، به بابا جون میخندن

یه بابای مهربون، از جنس هفت آسمون

فدات بشم الهی، همیشه پیشم بمون

بابام یه ساربونه، تاب نیاورد بمونه

من و گذاشت و پر زد، خسته از این زمونه

بابام چه عاشقونه، پرید از آشیونه

بابای مهربونم، پیش خدا مهمونه

تقدیم به تمام فرزندان شهدا و جانبازان

شهیدان را یاد کنیم حتی با ذکر یک صلوات..

شهر من، ای شهر پیكر سوخته!
باغ و بستانت سراسر سوخته

با سموم بادها بر دامنت
بید بندهای تناور سوخته

خاطرات سبز تو دیریست دیر
با شقاقی های پرپر سوخته

روی دشت سینه خونین تو
سرو پژمرده، صنوبر سوخته

زنبق و یاس و گل و نسرین تو
در هجوم باد صرصر سوخته

ایستاده بر فراز شانه ات
نخل قد افراشته سر سوخته

در كنارت مادر از داغ پسر
خواهر از داغ برادر سوخته

در دل و در سینه و پهلوی تو
دشنه و شمشیر و خنجر سوخته

از فراق سینه سرخان شهید
اشك در چشم كبوتر سوخته

نغمه هایت در گلو خشكیده است
مثل پروازی كه در پر سوخته

نی شگفت از غصه ات در آسمان
گز هزاران مهر و اختر سوخته

غم مخور ای قهرمان شهر نجیب!
دشمنان را می به ساغر سوخته

قهرمانان تو جاویدان شدند
دشمنت با قهر داور سوخته

سبز می گردی در آغوش بهار
این بهارستان پیكر سوخته!

 وَالْفَجْر ،و لیال عَشر… این آیات الهی از سوره‌ مبارکه فجر سرآغاز فینال سی و دومین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن کریم بود؛ فینالی که با فجر و پیروزی نمایندگان ایران در این دوره از مسابقات، پایانی خوش داشت و هر دو نماینده ایران حجت‌الاسلام محمدمهدی رجبی (بخش حفظ) و حسن دانش (بخش قرائت ) رتبه‌های نخست را بر اساس هیات داوران به خود اختصاص دادند.
این موفقیت را محضر مقام عظمای ولایت امام خامنه ای (مد ظله العالی) تبریک عرض می نماییم .

آن روز که رفتیم …
… و این سان دوباره برگشتیم و تحقق یافت آنچه عهد و پیمان بستیم .
اشك از دیدگان همه جاری است، غم درچهره‌ها موج می‌زند، دیگر مردم مجبور بودند شهر را ترك كنند، كودكان بهانه پدر را می‌گیرند و مادران قرآن به دست به دنبال بدرقه فرزندان غیورشان شهر را ترك می‌كنند.
ماندن جایز نیست و این تنها باری است كه مجبور به عقب نشینی بودیم و آن هم به خاطر این كه ناموسمان به خطر نیافتد.
‪۴۰روز مقاومت ودر پی آن به شهادت رسیدن شمار زیادی از مردم بی‌دفاع در زیر شدیدترین حملات دشمن سرانجام در روز چهارم آبان‌ماه سال‪۵۹مجبور به عقب نشینی شدیم، شهر با همه‌ی امیدهایش به تصرف ناپاكان درآمد.
شهرغارت شد، چاه‌ها خشكید، سبزه‌ها سوزانده و نخل‌ها سر بریده شدند.
آری خونین شهر! این را بدان، “محمدجهان آرا"، بزرگ مرد تاریخ جنگ این فرمانده سرافراز اسلام قبل از این كه بشنود و ببیند كه چگونه تو را به دست آوردیم از دستش دادیم.

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2

 حماسه فتح خرمشهر نقطه عطفی در تاریخ پیروزهای انقلاب اسلامی به شمار می رود تا امروز صاحب نظران بسیاری به تجزیه و تحلیل این واقعه شگرف پرداخته اند كلام زیر بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای (مد ظله العالی) در اول خرداد سال 1381 در دیدار اقشار مختلف مردم بمناسبت سالروز آزادی خرمشهر است.
… سالگرد حادثه ی بسیار مهم و ماندگار پیروزی در جبهه خرمشهر و بر گرداندن این شهر به پیكر خونین كشور به وسیله ی دلاوران مومن ارتش و سپاه و نیروهای جان بر كف بسیج را به همه ی رزمندگان و ایثارگران و خانواده های همه ی شهیدان و جانبازان تبریك عرض می كنم . . .

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2

امروز دل اهل ولايت شاد است
ميلاد سعيد اشرف ايجاد است
آن قدر به درگاه خدا كرد سجود
معروف از آن به سيد سجاداست
میلاد سید الساجدین(ع) مبارک باد

سلام بر عباس و سلام بر همه جانبازانی که با اقتدا به امام خود و بذل جانشان ،

مفهوم رشادت و جانبازی را در عصر ما محقق ساختند …

از روی حسین تا نقاب افکندند
در عالم عشق انقلاب افکندند
تبریک به طوفان زدگان غم و درد
کشتی نجات را به آب افکندند

سلام میدهم و دلخوشم که فرمودید…

هرآنکه در دلِ خود..یادِ ماست… زائرِ ماست…..

“صلی الله علیک یا اباعبدالله…”

ﻏﯿﺒﺖ ﮐـــــــــــــﺒـــــــﺮﯼ ﺗﻮ ﺯﻣﺎﻧﯽ

ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ

ﻏﻔﻠﺖ ﮐـــــــــــــﺒـــــــﺮﯼ ﻣﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ !!

ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﻋﻠﯿﮏ ﯾﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﻌﺼﺮ ﻭ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ

 چه تکلیف سنگینی است

“بلاتکلیفی”

وقتی که نمیدانم منتظرت ماندم یا فقط خودم را به انتظار زده ام آقا

 مقام معظم رهبری(مدظله العالی):

بسیج یعنی نیروی کارآمد کشور برای همه میدانها.

سالروز خجسته میلاد حضرت ابوالفضل عباس (ع)، حماسه آفرین دشت کربلا بنام روز جانباز نامیده شده است. جانبازانی که حکایت شگفت آفرینی آنها در میدان های عرفان و حماسه تکان دهنده بوده است. در نوشته های عارفان صاحبدل آمده است که: خداوند را دوستانی است که همواره در اجتماع و در بین مردم، بی هیچ لاف و گزافی به زندگی و عبادت مشغولند، بی آنکه نامشان برجسته تر از نام های دیگران، بر سر زبان ها باشد آنان ناشناخته برای اهل زمین، و نام آورند برای آسمان.

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2

دست‏های شفا، نسخه‏ای از نقشه جهان را می‏گستراند روبروی دردهای انسان.
اقیانوس‏ها همچون آوازهای آبی، حضورِ تو را به جشن می‏نشینند.
آب‏های پراکنده، مدح جسته و گریخته تواند و ارثیه آنها همه روشنی است از نام تو.
سفینه‏هایی از نور را ببین، قطارهایی از غزل؛ غزل‏هایی که با قوافیِ زلال ردیف شده‏اند.
این چنین است که سر انگشتان باران‏زایِ شعر و شعور از نازکای خیال، دسته دسته کرامت می‏آورند.
بنگر که «ایثار» و «وفا» و «غیرت» به لباس‏های روشن ایمان افزوده شدند و «فتوّت» و «رشادت» و «ادب»، کنار کتاب‏های در خور انسان چیده شدند. چه زیبا و شاعرانه، برگ‏های طنّاز مسرّت، دور تا دور ستونِ دلیری پیچیده‏اند و باید از هم‏اکنون دنیا را به وسعت نظر خاک عادت داد.
از هم اینک باید با خوشخوییِ آب‏ها خو گرفت.
شب چه دارد اگر زیر آفتاب نگاه تو بیتوته نکند؟!
روز چه می‏ارزد اگر برای جوانمردی‏ات برنخیزد؟!
آمدنت جلسه معارفه تمام پاکی‏ها به تمام دنیاست.
از بی‏لیاقتی است کسی اگر گامی برندارد به سوی تو.
پس رفتگیِ زمانه است که نامت عادی بُرده می‏شود.
یا قمر بنی هاشم! واژه‏ای که از لبان مقدس تو خارج شود، دیگر عطشناک نیست. لحظه‏ای که آرامش تو در آن وارد شود، دیگر خطرناک نیست.
دریاها، شط‏هایی که نام تو را زمزمه نکرده‏اند، از مقوله پاکی بیرون رفته‏اند.
تنها قلم ‏هایی که دست‏هایت را ستودند و سرودند، در قیام روسپیدند.
یا اباالفضل العباس علیه ‏السلام ! این دنیا که من می‏شناسم، یقین که تو را نشناخته.
سلسله جبال اندک زمین، چه ناتمام، عطش تو را به روایت کشیده است و به حکایت نشسته است چه بیهوده، مهربانی تو را، هزار و یک شبِ یلدای زمان!
لب‏های ولایت تو را شناخت که بر اوایلِ دستانت بوسه زد.
و ما همچنان از دریای عطوفت تو آب بر می‏داریم؛ با تمام محدودیت‏مان.
مقیم آبیِ احساس، عباس(علیه ‏السلام)
مقامِ گُلچراغ یاس، عباس(علیه ‏السلام)
بگو با ذرّه‏های تشنه جان
به عشق حضرت عباس، «عباس علیه ‏السلام »!»

با یاد اباالفضل(ع) دلم آسوده ست
با او دل ما را سر و سرّی بوده ست
بر دفترِ سبز عشق پاياني نيست
در حاشیۀ علقمه گفتم نکند؟
یک عمر دو دست بر تنم بیهوده ست؟!
میلاد انوار کربلا بر شما مبارک.