بحث ما ظاهر و باطن است. قرآن می فرماید: کسانی که پول ذخیره می کنند و در راه خدا خرج نمی کنند. گنج «کنز» سپرده در بانک ها می گذارند و هیچ مشکلی از جامعه را حل نمی کنند. قرآن می گوید: این پوست کار است که دارد پول هایش را جمع می کند. اما «هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ» (توبه/35) «يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ» (توبه 35) قرآن می فرماید: روز قیامت یک فلزی را داغ می کنند. این فلز را روی جباه، جبهه، جبهه یعنی پیشانی می گذارند. فلز داغ را به پیشانی می زنند. «جنوبهم» جنب، به معنی پهلو است. فلز را داغ می کنند، به پیشانی و پهلو می زنند و بعد می گویند: «هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ» این همان پول هایی است که گنج کرده بودید. پوستش سپرده ثابت، پوستش ذخیره، پوستش کنز، گنج، اما باطنش فلز گداخته و شکنجه با همان فلز. دیگر چه؟
ظاهرش این است که به دیگران احسان می کنیم. باطنش این است که به خودت احسان می کنی. «إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ» (اسراء/7) اگر خوبی کنی، به خودت خوبی کردی. جنس خوب می آوری، قیمت با انصاف می فروشی. همه به هم می گویند که آقا جنس درجه یک، قیمت عادلانه! چون به مردم خیر رساندی، مردم همه در صف شما می آیند. اگر عدسی و حلیم هم می فروشی، حلیم شما در صف می روند. سود کم خوردی، که به مشتری رحم کنی، مشتری ها به هم خبر می دهند، مشتری شما زیاد می شود. مشتری شما که زیاد شد، سود شما زیاد می شود. پس چه شد؟ کمک کنید ببینم شما چطور گوش می دهید؟
سود کم، مشتری زیاد می آورد. مشتری که زیاد شد، سودش هم زیاد می شود. من خواستم به شما رحم کنم، با انصاف از شما سود گرفتم. فروشنده با انصاف مشتری اش زیاد می شود. مشتری که زیاد شد، سودش هم زیاد می شود. قرآن همین را می گوید. می گوید: اگر «إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ» خوبی کنید به خودتان خوبی کردید. بدی هم کنید به خودتان کردید.
ظاهرش این است که ما در نماز یاد خدا می کنیم. اما قرآن می گوید: این پوست کار است که شما نماز می خوانید. به همان مقداری که شما یاد من می کنید، خدا هم یاد شما می کند. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ» (بقره/152) تو یاد من می کنی پوست کار است، مغزش این است که من هم یاد تو می کنم. منتهی فرقش این است که ما یاد خدا بکنیم، چیزی گیر خدا نمی آید. اما خدا به ما لطف کند، خیلی چیز گیر ما می آید.

صفحات: 1· 2