بحث ما ظاهر و باطن است. قرآن می فرماید: کسانی که پول ذخیره می کنند و در راه خدا خرج نمی کنند. گنج «کنز» سپرده در بانک ها می گذارند و هیچ مشکلی از جامعه را حل نمی کنند. قرآن می گوید: این پوست کار است که دارد پول هایش را جمع می کند. اما «هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ» (توبه/35) «يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ» (توبه 35) قرآن می فرماید: روز قیامت یک فلزی را داغ می کنند. این فلز را روی جباه، جبهه، جبهه یعنی پیشانی می گذارند. فلز داغ را به پیشانی می زنند. «جنوبهم» جنب، به معنی پهلو است. فلز را داغ می کنند، به پیشانی و پهلو می زنند و بعد می گویند: «هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ» این همان پول هایی است که گنج کرده بودید. پوستش سپرده ثابت، پوستش ذخیره، پوستش کنز، گنج، اما باطنش فلز گداخته و شکنجه با همان فلز. دیگر چه؟

ادامه مطلب در صفحه بعد

صفحات: 1· 2