حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی شب یکشنبه(94/07/26)با حضور در منزل سردار شهید حسین همدانی، ضمن تفقد از خانواده‌ی شهید، شهادت آن سردار سرافراز را تبریک و تسلیت گفتند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به اخلاص و مجاهدت سردار شهید همدانی در میدان‌های خطر، رقم خوردن این سرنوشت شوق‌انگیز را آرزوی دیرینه‌ی مجاهدان راه حق خواندند و گفتند: خداوند باب شهادت را برای بندگان خالص خود باز گذاشته و حیف است که مرگ مجاهدان و اسوه‌هایی نظیر شهید همدانی، در راهی غیر از راه شهادت رقم بخورد.

ادامه »

آیه نور(آیه 35 سوره نور)

شخصى از درد و ضعف چشم به امام کاظم علیه السلام شکایت کرد. حضرت فرمود: آیه نور را سه مرتبه در ظرفی بنویس و آن را بشوی و در شیشه اى نگهداری کن و مکرر به چشمانت بکش.

عین الحیات/ج2/ص247

رَبِّ اغْفِرْ لی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمینَ إِلاَّ تَباراً

نوح/28

پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند و جمیع مردان و زنان باایمان را بیامرز و ظالمان را جز هلاکت میفزا.

روز ششم
1. در این روز عبیداللّه‏ بن زیاد نامه‏ای برای عمر بن سعد فرستاد كه: من از نظر نیروی نظامی اعم از سواره و پیاده تو را تجهیز كرده‏ام. توجه داشته باش كه هر روز و هر شب گزارش كار تو را برای من مي‏فرستند.
2. در این روز “حبیب بن مظاهر اسدی” به امام حسین علیه السلام عرض كرد: یابن رسول اللّه‏! در این نزدیكی طائفه‏ای از بنی اسد سكونت دارند كه اگر اجازه دهی من به نزد آنها بروم و آنها را به سوی شما دعوت نمایم.

ادامه »

عذاب ابدى تنها شامل کسانى می شود که جوهره انسانى وجودشان را نابود کرده و راه بازگشت را به روى خود بسته اند.

امام صادق(ع) می فرماید: کسی که در آتش دوزخ جاودان است، نیّت واقعی اش این بوده که اگر در دنیا جاودان باشد همیشه نافرمانى خدا کند.

کافی/ج2/ص85

حضرت زینب(سلام الله علیها) تا چه مدت در اسارت بود و چه زمانی آزاد شد؟ زندگانی ایشان پس از آزادی چگونه بود؟

پس از حادثه کربلا حضرت زینب (س)، حدود یک سال و شش ماه زندگى کرد. حضرت در کاروان اسیران، همراه دیگر بازماندگان قافله کربلا به کوفه و سپس به شام برده شد. اگر چه رهبرى بازماندگان بر عهده امام سجاد بود، زینب کبرى (س) نیز سرپرستی را برعهده داشت.
سخنرانى قهرمانانه حضرت زینب (س) در کوفه، موجب دگرگونی افکار عمومى شد. وى در برابر نعره مستانه عبیدالله بن زیاد، آن گاه که به پیروزیش مى‏نازید و مى‏گفت: “کار خدا را با خاندانت چگونه دیدى؟!” با شهامت و شجاعت و صف ناپذیرى گفت: جز زیبایى چیزى ندیده‏ام. شهادت براى آنان مقدر شده بود. آنان به سوى قربانگاه خویش رفتند به زودى خداوند آنان و تو را مى‏آورد تا در پیشگاه خویش داورى کند».(1)

ادامه »

روز پنجم
1. در این روز عبیداللّه‏ بن زیاد، شخصی بنام “شبث بن ربعی"10 را به همراه یك هزار نفر به طرف كربلا گسیل داد.11
2. عبیداللّه‏ بن زیاد در این روز دستور داد تا شخصی بنام “زجر بن قیس” بر سر راه كربلا بایستد و هر كسی را كه قصد یاری امام حسین علیه السلام داشته و بخواهد به سپاه امام علیه السلام ملحق شود، به قتل برساند. همراهان این مرد 500 نفر بودند.12
3. در این روز با توجه به تمام محدودیتهایی كه برای نپیوستن كسی به سپاه امام حسین علیه السلام صورت گرفت، مردی به نام “عامر بن ابی سلامه” خود را به امام علیه السلام رساند و سرانجام در كربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.13

——————-
10. او پیامبر را درك كرد، ولی مرتد شده و خود را به عنوان مؤذّن فردی بنام “سجاح” كه ادعای نبوّت كرده بود قرار داد و سپس به اسلام بازگشت و سرانجام در صفّین بر علیه امام علی علیه السلام جنگید و در كربلا نیز از لشكریان یزید بود.
11. عوالم العلوم، ج17، ص237.
12. مقتل الحسین(مقرّم)، ص199.
13. همان.

http://www.alseraj.net

پایگاه اطلاع رسانی السراج شامل:

احادیث، کتب اسلامی، سخنرانی، فقه، مسابقه، سئوال و جواب و …

زمانی که انگشت اتهامت را به سوی دیگران نشانه میگیری
و آنها را مقصر بدبختی هایت می دانی،
در واقع باقی انگشتانت خودت را مسئول اتفاقات می داند…

حماسه کربلا، بزرگ‌ترین و دلخراش‌ترین واقعه تاریخ است که پس از گذشت بیش از ۱۴۰۰ سال هنوز هم زنده مانده و پس از ۱۴ قرن به یاد آن واقعه اشک‌ها ریخته می‌شود و مراسم حزن و عزاداری به پا است.
مراسم عزاداری امام حسین(ع) نخستین بار در روز یازدهم محرم سال ۶۱ هجری در کنار اجساد مطهر شهیدان توسط اهل بیت‏ علیه السلام برگزار شد.
پس از آن هنگام ورود کاروان اسیران به کوفه، امام زین‌‏العابدین و حضرت زینب و ام‏ کلثوم علیهم السلام برای مردم کوفه که برای تماشا آمده بودند، سخنرانی کردند. در پی این سخنرانی‌ها صدای ضجه و گریه از خانه‏‌ها و مردم کوفه بلند شد. که به نوعی عزاداری برای شهدا و افشاگری امویان بود.

ادامه »

 از عصر امام باقر (ع) تا تاسیس آل بویه

عصر امام باقر و امام جعفر صادق ( علیه السلام ) یکی از دوران های حساس برای شیعه به شمار می آید، چه دراین روزگار دولت امویان هم چون سابق دارای قدرت و منزلت قوی نبود و تهدیدات بر علیه این حکومت آغاز گردیده بود. درعصر امام باقر (ع) مراسم و مجلس عزا به صورت دسته جمعی در بیت حضرت بر پا می شد و در این مجالس شا عران و مداحان اشعاری را در مرثیه امام حسین (ع) قرائت می کردند. وقتی که کمیت اسدي شاعر بزرگ شيعي به شهر مدينه آمد به خدمت امام باقر(ع) مشرف شد و اظهار نمود که در باره امام حسین (ع) چند بیت شعر گفته ام حضرت فرمود بخوان، آن گاه کمیت شروع به خواندن اشعاری در مرثیه امام حسین ( ع) نمود، كه امام سجاد را به گريه در آورد.( الغدیر، علامه امینی، ج (2)، ص 202 )

ادامه »

در تاریخ پر ماجرای انسان، سخن از قیام فراوان می باشد به ویژه قیام پیامبران و مصلحان بزرگ تاریخ بسیار است، ولی قیام امام حسین(ع) جایگاه دیگری دارد زیرا امام حسین(ع)شاهد و وارث تاریخی است که در آن جنایت و بیداد و نیرنگ به نهایت رسیده است.

 با تمام قامت قد علم کرد تا اسلام پایدار بماند و با خون خود و هفتاد و دو تن از یاران با وفایش درخت اسلام را برای همیشه تاریخ آبیاری کرد. عاشورا مترادف گشت با دو کلمه شهادت و اسارت که شهادت،ا لتهاب عشق رسیدن به لقاءالله است و اسارت وفاداری و صداقتی باور نکردنی است در برپا نگه داشتن پرچم سرخ شهادت، و کربلا الگوی همیشگی ماست تا در مقابل دشمن دچار تردید نگردیم و شوکت جبهه باطل را ناپایدار بدانیم.

امام حسین(ع) با نثار خون خویش در محکمه تاریخ انسانیت شهادت داد که ایمان و آگاهی و شناخت، موجب به وجود آمدن مسئولیت می شود نه قدرت و امکان. پس هر کس که بیشتر آگاه است بیشتر مسئول می باشد. بدین سان امام حسین(ع)آبروی انسانیت و تاریخ را برای همیشه خرید و بیمه کرد.

ادامه »

صدقه و بخشش سبب فضیلت و ارزش بیشتر اعمال انسان می‌شود، چرا که انسان را در زندگی به یاد ضعفا و فقرا و بینوایان می‌اندازد.
یکی از آموزه‌های دستوری قرآن، صدقه است. در بسیاری از روایات، بخشش، سخاوتمندی و صدقه دادن با دو اثر جذب منفعت و دفع بلا مورد تاکید قرار گرفته است. از این رو صدقه دادن در هر روز به ویژه برای دفع بلا و رفع گرفتاری‌ها به عنوان مستحب معرفی شده و از مومنان خواسته شده تا با صدقه دادن خود را بیمه کنند.
پیامبر خدا (ص) در حدیثی درباره ارزش این عمل فرمودند: “سرزمین قیامت تماما آتش است، مگر سایه مؤمن؛ زیرا که صدقه او بر سرش سایه می‏‌افکند 1″.
امام صادق (ع) نیز در حدیثی این چنین می‌فرمایند: “بخشنده، بخشنده نباشد مگر آن گاه که سه خصلت داشته باشد: در توانگری و تنگدستی مال خویش را ببخشد، آن را به کسی که مستحقّ است ببخشد و تشکّری که در برابر خوبی خود به کسی دریافت می‏‌کند بیشتر و ارزشمندتر از آن چیزی بداند که به او داده‏ است2″.
همچنین امام علی (ع) اسوه و الگوی سخاوتمندان در این باره فرمودند: “صدقه، سپری است در برابر آتش (جهنّم) 3″.

منابع روایات:
1- الکافی: 4 / 3 / 6 منتخب میزان‌الحکمة: 568
2- بحارالأنوار: 78 / 231 / 27 منتخب میزان‌الحکمة: 122
3- وسائل الشیعه: 6 / 258 / 17 منتخب میزان‌الحکمة: 318

“سحرخیز باش تا کامروا شوی” این جمله‌ای است که در فرهنگ ما و مانند آن در دیگر جوامع وجود دارد که حاکی از اهمیت آغاز کار و تلاش در عرصه‌های گوناگون از ابتدایی‌ترین ساعات آغاز روز و مخالفت با هرگونه کسلی و تنبلی است. برخی از معصومین(ع) نیز به اهمیت و جایگاه ویژه این مورد در زندگی اشاره کرده‌اند.
رسول خدا(ص) می‌فرمایند:
سحرخیزی مبارک است و همه نعمت‌ها به ویژه، روزی را می‌افزاید.”
همچنین آن حضرت می‌فرمایند:
“صبحگاهان در پی نیازمندی‌هایتان بروید چراکه آسان به دست می‌آیند.”

ادامه »

امام سجاد(ع) بطور مستقیم در صحنهٴ نبرد و درگیری روز عاشورا حضور نداشتند؛ چون قضا و قدر الهی این بود که او شهید نشود و پدر هشت امام بعد از خود باشد، تا خط امامت و هدایت جامعه ادامه یابد.

امّا روح حماسی آن حضرت او را آرام نمی گذاشت، از این رو هر جا مصلحت اقتضا می‌کرد و زمینه‌ای پیش می‌آمد به افشاگری و استیضاح هیئت حاکمه و دربار ستمکار اموی می‌پرداخت.

بخشی از نوشتار آیت‌الله جوادی آملی  به مناسبت سالروز شهادت امام سجاد(ع)

با آن که آن حضرت(علیه السلام) فاصله کربلا تا شام را با سکوت گذراند و فقط به یاد حق مترنّم بود و با کسی جز اهل بیت(علیهم السلام) حرف نمی زد، و با آن که او را درکوفه زندانی کرده بودند [1] و با آهن گران و سخت، دست و پای مبارک او را بسته و بر شتر برهنه سوارش کرده بودند و از رگهای بدن او خون جاری بود،هنگامی که شروع به سخن کرد فرمود: ای امّت نابکار، باران بر محلّ و زمین شما نبارد، ای امتی که حرمت جدّ ما را درباره ما نگه نداشتید. اگر در روز قیامت در مقابل جدّ ما قرار گیرید، چه خواهید گفت؟ ما را سوار بر شترهای برهنه، در شهرها می گردانید،گویا ما نبودیم که پایه های دین را در میان شما محکم نمودیم. یا أمة السوء لا سقیأ لربعکم یا أمة لم تراع جدّنا فینا [2]

ادامه »