یکی ازشاگردان آیت الله مجتهدی تعریف میکند که یک روز با اصرار بعد از کلاس درس استاد را برای ناهار به منزل خودمون بردم، بعد از یک بار غذا کشیدن از من خواست دوباره برایشان غذا بکشم، خیلی تعجب کردم اما چیزی نگفتم، بعد از جمع کردن سفره طاقت نیاوردم از ایشان پرسیدم حضرت استاد ببخشید که ازتون این سوال رو میپرسم، آخه شما اهل غذا نیستید چطور دوبار غذا کشیدید؟ البته برای من باعث افتخار و خوشحالیست…
استاد فرمودند سوال رو از من کردی برو جوابشو از خانومت بگیر.
رفتم از همسرم پرسیدم موقع پختن غذا چه کردی؟ کمی فکر کرد و گفت باوضو بودم.
رفتم به ایشان گفتم خانومم باوضو بوده.
فرمودند اینکه کار همیشگی شان است، بپرس دیگر چکار کرده؟
رفتم پرسیدم، خانومم کمی فکر کرد و گفت وقتی داشتم غذا میپختم کمی باخودم روضه سیدالشهدا رو زمزمه کردم و قطره اشکی هم ریختم.
نزد استاد رفتم و اینرا گفتم.
لبخندی زدند و گفتند بله دلیل رفتارم این بود.
اگر نیت کنید ثواب اين غذاي امروز نذر يكي از ائمه شود،آنوقت هم آشپزي برايت دلنشين تر است،هم اينكه خانواده هر روز سر سفره يكي از ائمه نشسته اند.

۱. تعداد سوره های قرآن؟ ۱۱۴
۲. تعداد جزء های قرآن؟ ۳۰
۳. طولانی ترین سوره قرآن؟ دومین سوره، بقره.
۴. کوتاهترین سوره قرآن؟ صدوهشتمین سوره، کوثر.
۵. طولانی‌ترین آیه قرآن؟ آیه 286سوره البقره.
۶. بهترین شب که قرآن به آن اشاره کرده است؟ شب قدر.
۷. بهترین ماه که در قرآن ذکر شده است؟ ماه رمضان.
8. بزرگترین حیوان که در قرآن آمده است؟ فیل.
۹. کوچکترین حیوان که در قرآن آمده است؟ پشه.
۱۰. قلب قرآن یا ریحانه القرآن ؟ یس .

ادامه دارد…

یکی از دغدغه های والدین ضعیف بودن دختران تازه به سن تکلیف رسیده است که روزه را برای فرزندان خود دارای ضرر می بینند
راه شرعی و منطقی از لحاظ دین روانشناسی اسلامی این است که به جای اینکه به فرزندمان بگوییم روزه نگیر و با این حرف به او عملا مخالفت با امر خدا را اموزش داده باشیم.
همراه او به قصد سفر صبح از حد شرعی وطن خارج شویم تا مسافر شویم و روزه بر ما واجب نباشد و در بیرون شهر همراه با دختر دلبندمان صبحانه را میل کنیم و بعد به منزل برگردیم.
اینطور او گناهی مرتکب نشده و مهم تر اینکه عملا آموخته که با امر خدا مخالفت نکند.
همه ی مراجع تقلید:
مسافرت در ماه مبارک رمضان حتی اگر برای فرار از روزه باشد جایز است.
لکن روزه خواری به دلیل ضعف حرام و گناه و موجب واجب شدن قضا + کفاره [ 60 روز، روزه یا اطعام 60 فقیر ]

۱_ خدا بد نده!
این کلام اهانت به پروردگار است، زیرا خدای تعالی در قرآن فرموده: هیچ خوبی به شما نمیرسد مگر از ناحیه ی خدا و هیچ بدی بشما نمیرسد مگر از ناحیه ی خود شما (و بخاطر اعمال خودتان است)
۲_جوان ناکام!
این اصطلاح‌ عامیانه برای جوانهایی که قبل از ازدواج از دنیا میروند بکار می رود ، درحالیکه ازدواج کام حقیقی یک انسان نیست که اگر ازدواج نکرد به او بگویند ناکام، بلکه کام حقیقی انسان رسیدن به مقام بندگی خداست و استفاده ی خوب کردن از عمر و فرصتی که خدا به او داده است.
۳_عیسی به دین خود، موسی به دین خود!
این جمله معنای صحیحی ندارد، زیرا بین پیامبران خدا، کوچکترین اختلافی نبوده و همه ی آنها مردم را به توحید و یکتا پرستی دعوت میکردند و عقیده ی یکسانی داشتند.
۴_ ولش کردی به امان خدا!
این حرف کفر آمیز است ، زیرا اگر کسی مال یا فرزند خود را به امان خدا بسپارد که غمی نیست. بهتر است بجای این کلام گفته شود:
“ولش کردی به حال خودش ” پس بدبخت شد رفت
۵- انسان جایز الخطاست!
این حرف نیز غلط است ، زیرا انسان برای خطا کردن جایز نیست . بهتر است بگوییم انسان ممکن الخطاست، یعنی ممکن است خطا کند، و بهترین خطا کنندگان، توبه کنندگان هستند…

پیامبر گرامی اسلام (ص) به حضرت علی (ع) می فرمایند:
ای علی(ع)!
ششصد هزار گوسفند می خواهی یا ششصد هزار دینار یا ششصد هزار جمله ؟
عرض کرد:ای رسول خدا ششصد هزار جمله.
پیامبر فرمودند(آن )ششصد هزار جمله را در شش جمله جمع (وخلاصه)می کنم.
ای علی!
1- هرگاه دیدی مردم به فضایل و مستحبات می پردازند ،تو به کامل کردن واجبات بپرداز.
2- هرگاه دیدی مردم سرگرم دنیایند،تو سرگرم آخرت شو.
3- و هرگاه دیدی مردم به عیب های دیگران می پردازند ،تو به عیب های خودت بپرداز.
4- و هرگاه دیدی مردم به آراستن دنیا می پردازند ،تو به آخرت بپرداز.
5- و هرگاه دیدی مردم به زیادی عمل می پردازند تو به خالص کردن عمل بپرداز.
6- و هرگاه دیدی مردم به خلق متوسل می شوند تو به خالق متوسل شو.
(میزان الحکمة ج3ص2403)

طي ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻧﺪ
ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﺑﻪﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ :
” ﻓﻼﻥ ﮐﺎﺭﺭﺍ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﻡ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﻡ “
ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﻔﺪﻩ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ
” ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺁﻥ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﯿﺪ “
ﺗﺎ ﺍﺛﺮ ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﺭﺍ ﺧﻨﺜﯽ ﮐﻨﺪ !
ﻧﺘﯿﺠﻪ : ﻗﺪﺭﺕ ﻧﻔﻮﺫ ﮐﻼﻡ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻫﻔﺪﻩ ﻣﺮﺗﺒﻪ اﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﻼﻡ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﻮﯾﺘﺮﺍﺳﺖ.
ﭘﺲ ﻣﺜﺒﺖ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ !
ﺁﻫﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍ ” ﻭﺍﮔﻮﯾﻪ ” ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ؛ ﻭﺍﮔﻮﯾﻪ ﻫﺎ ﺍﺛﺮﺍﺕ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻓﺮﺩ ﮔﻮﯾﻨﺪﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛
ﻣﺮﺍﻗﺐ ﻭﺍﮔﻮﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﯿﺪ .
“شما بهترين هستيد،شك نكنيد.

ﺍﺯ رجبعلی خیاط ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﺎﮐﯽ ﺑﻨﺎ ﮐﻨﯽ؟ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺁﺭﺍﻣﯽ؟ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺳﺒﺐ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺸﻮﯼ؟ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﻧﻤﯿﺸﻮﯼ؟ ﮔﻔت ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﻨﺞ ﺍﺻﻞ ﺑﻨﺎ ﮐﺮﺩﻡ:
۱. ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﺭﺯﻕ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻧﻤﯽﺧﻮﺭﺩ، ﭘﺲ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺪﻡ!
۲. ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ، ﭘﺲ ﺣﯿﺎ ﮐﺮﺩﻡ!
۳. ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﻤﯽﺩﻫﺪ، ﭘﺲ ﺗﻼﺵ ﮐﺮﺩﻡ!
۴. ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﮐﺎﺭﻡ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻣﻬﯿﺎ ﺷﺪﻡ!
۵. ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻧﯿﮑﯽ ﻭ ﺑﺪﯼ ﮔﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﺯﻣﯽﮔﺮﺩﺩ، ﭘﺲ ﺑﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺍﻓﺰﻭﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺪﯼ ﮐﻢ ﮐﺮﺩﻡ!
ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺍﯾﻦ 5 ﺍﺻﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﻣﯽﮐﻨﻢ.

هر انسانى در وجود و نهادش باید واعظى درونى داشته باشد. پندها و مواعظ اگر از دلى پاك بر زبانى مطهر جارى گردد اثر بخش ‍ است .
هذا بیان للناس و هدى و موعظة للمتقین قرآن به انسان حیات حكیمانه مى بخشد. قرآن كریم پند و موعظه براى انسان است . قرآن كریم پندآموز عالمیان است .
نهج البلاغه كتاب پند و اندرز و موعظه است. سخنان و پندهاى معصومین سعادت انسان را در دنیا و آخرت بیمه مى كند. پندها زداینده زنگار غفلت هستند. در حقیقت بیداران كسانى اند كه پندپذیرند. امام حسن (ع ) مى فرماید: خدا رحمت كند كسى را كه نسبت به خویش یا برادر دینى با خانواده اش اندرز گو باشد.
هر انسانى در وجود و نهادش باید واعظى درونى داشته باشد. پندها و مواعظ اگر از دلى پاك بر زبانى مطهر جارى گردد اثر بخش ‍ است .
پند دهنده خود باید نخست عامل باشد تا بتواند بر دیگران نیز تاءثیر گذارد. موعظه سودمند و پند مۆ ثر آن است كه شنونده را از عمل به زشتى ها و بدى ها باز دارد. پند، جلا دهنده قلوب است .
پند، غفلت و بیخبرى را از انسان زایل مى كند. آثار آیة الله علامه حسن زاده آملى گنجینه اى است كه موجب بیدارى انسان و ارتباط با خدا مى گردد.
استاد بزرگوار پندهایى حكیمانه ، عارفانه و عاشقانه در كتاب هاى گرانقدر خود بیان نموده كه هر یك نور و شفاست و باعث مى شود كه زنگار غفلت از وجود انسان پاك شود. (عباس عزیزى حوزه علمیه قم اسفند 1379)

ميليون ها درخت در جهان به طور اتفاقی توسط موش ها و سنجاب هایی کاشته شدند!
که دانه هایی را مدفون کردند و سپس جای مخفی آن را فراموش کردند
خوبی کن و فراموش کن…
“روزی رشد خواهد کرد”

چنان “زندگی” را “سخت” گرفته ایم که گویی قرار است تا ابد باشیم!
کاش یاد بگیریم رها کنیم، بگذریم …
گاهی باید “رفت” …
دل به “ساحل” نبندیم؛ باید تن به “آب” زد …
ما به “آرزوهایمان” یک “رسیدن” بدهکاریم!
زندگی کوتاه است …
شاید فرصتی نیست،
تا عکسی شویم “یادگاری” بر روی طاقچه ای که هر روز گردگیری مان کنند …
اصلا” گاهی باید “نرسید"!
اصلا” قرار نیست به “همه آرزوها رسید"!
گاهی “نرسیدن” … و ” نداشتن” …؛
تو را “عاشق تر” می کند …
مفهوم زندگی چیزی جز “عشق” نیست …

دلم بود و حرم بود و امامم بود و تنهایی…
حرم قبله،حرم کعبه،عجب احرام زیبایی… لباس اشک آماده،سرم از شرم افتاده…
همیشه سنگ فرش او برایم مهر و سجاده… زیارت نامه می خواندم،دلم گرم زیارت شد…
نگاهم خورد بر قبرش،نمی دانم جسارت شد؟… نفس پشت نفس،ایوان به ایوان سیر می کردم…
گلاب چشم هایم را برایش خیر می کردم… بیا پیراهنم بو کن،هنوز عطر حرم دارد…
فقط ایوان و سقاخانه و یک صحن کم دارد… دلم آهو،دلم از او،دلم مشغول گفت و گو…
بزن نی زن به نام او، بگو … “یا ضامن آهو”

شاها نظری کن دل مسکین گدا را 
بگذار به چشمان ترم ، آن کف پا را 
از بهر ظهور تو دعا می کنم هر شب 
یک بار اجابت بنما خواهش ما را 
ای خاک درت تاج سرم مهدی زهرا(س)
نومید مکن از درت این بی سر و پا را

روزي كه خاك صحن رضا(ع) آفريده شد
مهر سجود اهل سما آفريده شد
خورشيد از درون ضريحش طلوع كرد
تا گنبدش رسيد و طلا آفريده شد
آواي آسماني نقاره خانه اش
پيچيد تا فضا و صدا آفريده شد
از حلقه هاي پنجره فولاد محشرش
عيسي كه جان گرفت و شفا آفريده شد
موسي ز دست خادم و دربان صحن او
وقتي مدد گرفت عصا آفريده شد
از سايبان گوشه صحن مطهرش
راهي به سوي كرب و بلا آفريده شد
*اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج*

ﻏﺮﻭﺭ “
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﻭ
” ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ “
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺧﺪﺍﺳﺖ ؛
ﺟﺎﻟﺐ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ :
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺥ ﻫﻢ مي ﻜﺸﻴﻢ
ﻭ
ﻫﺪﻳﻪ ﻯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﭘﻨﻬﺎﻥ مي ﻜﻨﻴﻢ.

ابصار قلوب به معناى آن نیرویى است که آدمى به وسیله آن تعقل مى ‏کند و حق را از باطل تمیز مى‏ دهد.

ابصار قلوب همان چیزی است که امام زین العابدین(ع) می فرماید:

«خدای تبارک و تعالی برای هر انسان چهار چشم قرار داده که با دو تای از آن امور دنیا را می بیند و با دو تای دیگر امور آخرت را می نگرد؛ پس اگر خدا خواست به بنده ای نظر رحمت کند دو چشم قلب (درک کننده امور آخرت) او را بینا می کند، و اگر نظر رحمت به بنده ای نکند آن دو چشم را به حال خود (بسته) رها می کند.