امام محمد باقر علیه السلام فرمودند: شيعَةُ عَلِيٍّ الْمُتَبَاذِلُونَ فِي وَلَايَتِنَا الْمُتَحَابُّونَ فِي مَوَدَّتِنَا الَّذِينَ إِذَا غَضِبُوا لَمْ يَظْلِمُوا وَ إِنْ رَضُوا لَمْ يُسْرِفُوا بَرَكَةٌ عَلَى مَنْ جَاوَرُوا سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا.

شيعيان على عليه السّلام كسانى هستند كه در راه دوستی ما مال خود را به يك ديگر مى‌بخشند و در راه ولایت و مودّت ما به يك‌ديگر محبت می‌ورزند، اگر به خشم آيند ستم نمى‌کنند و اگر خوشنود شوند زياده روى نمى‌كنند، براى همسايگان بركت هستند، و براى معاشرين خود سلامتى (، ایمنی و آسايش) هستند.

منبع : خصال ،شیخ صدوق، ص ۳۹۷.

پاسخ اول: با برگشت هزینه و افزایش روزی، صدقۀ بیشتری می‌توانید بدهید!

بنا به روایات متعدد، کسی که به زیارت امام حسین(ع) برود، اولا هزینه‌ای که صرف کرده برمی‌گردد، ثانیا رزق و روزیش زیاد می‌شود. بنابراین با رفتن به زیارت حسین(ع)، بیشتر می‌توانیم به فقرا کمک کنیم.

امام صادق(ع): زيارت حسین رزق را زیاد می‌کند، و آن چه برای زیارت هزينه کرده باشد، برمی‌گردد. امام باقر(ع): شیعیان ما را به زیارت قبر حسین امر کنید. زیارت قبر حسین، روزی را زیاد و بلاهای سخت را دفع می‌کند.(تهذیب، ج۶، ص۴۵ و ۴۲)

اگر فضیلت زیارت امام حسین(ع) را می دانستید از اشتیاق، جان می‌دادید!

امام باقر (ع) فرمود: اگر مردم می‌دانستند که چه ثوابی در زیارت امام حسین (ع) است جان می‌دادند و از حسرت زیارت امام حسین(ع) قالب تهی می‌کردند.

کتاب: معتبر کامل الزیارت، ص۱۴۲.

چرا برخلاف ضریح و مرقد امان دیگر، ضریح مرقد مطهر سیدالشهدا(ع) شش گوشه ساخته شده است.

- در این باره روایت های گوناگونی وجود دارد. اما مجموع این روایت ها و آن چه نزدیک تر به منطق به نظر می رسد، آن چیزی است که شیخ مفید(ره) در کتاب «الارشادات» آورده است. او در بخشی از این کتاب نام ۱۷ نفر از شهدای بنی هاشم در روزعاشورا را ذکر کرده و نوشته است:«آنان پایین پای آن حضرت در یک قبر (گودی بزرگ) دفن شدند و هیچ اثری از قبر آنان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام علیه السّلام آنان را زیارت می‌کنند و علی بن الحسین علیهم السّلام (علی اکبر) از جملة آنان است.برخی گفته‌اند: محل دفن علی اکبر نسبت به قبر امام حسین ( علیه السّلام ) نزدیک‌ترین محل است.»

ادامه »

عده ای از مشرکان به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رسیدند و درخواست معجزه کردند. گفتند: اگر نزد خدا منزلتی داری به ماه دستور بده تا دو نیم شود.

حضرت سر به آسمان بلند کرد و به ماه دستور داد تا دو نیمه شود. ماه دو نیم شد و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم سجده شکر به جا آورد و به حاضران فرمود: ببینید و شاهد باشید.
آن گاه مشرکان گفتند: هر دو نیمه ماه به یکدیگر متصل شود و به صورت اول باز گردد. حضرت امر کرد و ماه به شکل اول بازگشت.

ادامه »

امام صادق(علیه السلام):

«کلنا سفن النجاة لکن سفینة جدی الحسین (علیه السلام) اوسع و فی لجج البحار اسرع» (بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۳۲۲)

همه‌ی ما اهل بیت، کشتی های نجات هستیم ولی کشتی جدم حسین علیه السلام گسترده‌تر و در دل دریاها (و موج‌های خروشان) باشتاب‌تر و سریع‌تر است.

منبع: نهج البلاغه ،خطبه5.

ای مردم، امواج فتنه ها را با كشتی های نجات، درهم بشكنيد، و از راه اختلاف و پراكندگی بپرهيزيد. و تاجهای فخر و برتری جويی را بر زمين نهيد، رستگار شد آن كس كه با ياران بپا خواست، يا كناره گيری نمود و مردم را آسوده گذاشت، اينگونه زمامداری، چون آبی بدمزه، و لقمه ای گلوگير است.

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
از واضحات است که خواندن قرآن در هر روز و ادعیه‌ی مناسبه‌ی اوقات و امکنه(مکان‌ها)، در تعقیبات و غیر آن‌ها؛ و کثرت تردّد در مساجد مشاهد مشرّفه و زیارت علما و صلحا و هم‌نشینی با آنها از مرضیّات(موجب رضایت) خدا و رسول صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله است و باید روزبه‌روز مراقب زیادتی بصیرت و انس به عبادت و تلاوت و زیارت باشید.
و برعکس، کثرت مجالست (هم‌نشینی زیاد) با اهل غفلت، مزید (سبب افزایش) قساوت و تاریکی قلب و استیحاش (رمیدن و انس نگرفتن) از عبادت و زیارات است.

ادامه »

*امام حسين با عده كم همه چيزش را فداى اسلام كرد؛ مقابل يك امپراتورى بزرگ ايستاد و «نه» گفت؛ هر روز بايد در هر جا اين «نه» محفوظ بماند. و اين مجالسى كه هست مجالسى است كه دنبال همين است كه اين «نه» را محفوظ بدارد.

* بچه ها و جوان هاى ما خيال نكنند كه مسأله، مسأله «ملتِ گريه» است! اين را ديگران القا كردند به شماها كه بگوييد «ملتِ گريه»! آنها از همين گريه ها مى ترسند، براى اينكه گريه اى است كه گريه بر مظلوم است؛ فرياد مقابل ظالم است. دسته هايى كه بيرون مى آيند، مقابل ظالم قيام كرده اند. اين ها را بايد حفظ كنيد. اين ها شعائر مذهبى ماست كه بايد حفظ بشود. اينها يك شعائر سياسى است كه بايد حفظ بشود. بازيتان ندهند اين قلم فرساها!
منبع : صحيفه امام، ج۱۰، ص۳۱۶.

* مسأله، مسأله گريه نيست. مسأله، مسأله تباكى نيست. مسأله، مسئله سياسى است كه ائمه ما با همان ديد الهى كه داشتند، مى خواستند كه اين ملتها را با هم بسيج كنند، اينها را يكپارچه كنند تا آسيب پذير نباشند.

منبع : صحیفه امام، ج۱۳، ص ۳۲۳.

فرمود: دیشب، کجا رفته بودی؟
عرض کرد: کسی خبر آورد، از رویت هلال محرم.
مجلس عزا گرفته بود، یکی از دوستان شما.
مهمان مجلس او شدم، برای گریه بر جدّ غریب تان حسین علیه السلام.
امام دعایش کرد و پرسید:
وقت بیرون آمدن، مقابل درب مجلس، کسی را ندیدی؟
گفت: دیدم، ولی نشاختمش. شب بود و هوا تاریک!

ادامه »

▪️«مقام نورانيت» و «ولايت مطلقه ى كلّيه ى الهى»

▪️میفرمايد: « وَ هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ ما كُنْتُمْ » و نیز « أَلا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطٌ »
با بيان مختصر، كه عقل و نقل بر آن شاهد است، هر جا مخلوقى اعمّ از مادّى و مجرّد؛ ذیشعور و غير ذیشعور؛ ارضى و سماوى باشد، خداوند قبل از او و بعد از او (البته از ديدگاه رتبه) و با اوست. ما اين معنا را «مقام نورانيت» و «ولايت مطلقه ى كلّيه ى الهى» نام میگذاريم كه اين تسميه از آيه ى نور و حديث نورانيّت و آيات و احاديث ديگرى استفاده شده است.

ادامه »

۱- عزاداری بنی‌هاشم در ماتم سیدالشهدا(ع)

- از امام صادق(ع) روایت شده است: «پس از حادثه عاشورا هیچ بانویی از بانوان بنی‌هاشم، سرمه نکشید و خضاب ننمود و از خانه هیچ‌یک از بنی‌هاشم دودی که نشانه پختن غذا باشد، بلند نشد تا آن‌که ابن‌زیاد به هلاکت رسید. ما پس از فاجعه خونین عاشورا پیوسته اشک بر چشم داشته‌ایم»
(امام حسن و امام حسین (ع)، ص541)

۲- عزاداری امام سجاد(ع)

- حزن امام سجاد(ع) بر شهادت حضرت امام حسین(ع) به صورتی بود که دوران زندگی ایشان، همراه با اشک بود. عمده اشک آن‌حضرت بر مصایب سیدالشهداء(ع) بود و آن‌چه بر عموها، برادران، عموزاده‌ها، عمه‌ها و خواهرانش گذشته بود؛

ادامه »

هنگامی كه پيامبر صلی الله عليه و آله وسلم شهادت حسين عليه السلام و ساير مصيبت های او را به دختر خود، خبر داد؛ فاطمه عليهاالسلام سخت گريه نمود و عرض كرد: پدر جان! اين گرفتاری چه زمانی رخ می دهد؟

رسول خدا فرمود: زمانی كه من و تو و علی در دنيا نباشيم. آن گاه گريه فاطمه شديدتر شد. عرض كرد: چه كسی بر حسينم گريه می كند، و به عزاداری او قيام می نمايد؟

ادامه »

امام موسی کاظم علیه السلام با بیانی الهام گرفته از وحی الهی، در سفارش به مناجات و عبادت خداوند می فرمایند: «بکوشید که اوقات خود را به چهار بخش تقسیم کنید: بخشی را برای مناجات با خدا، بخشی را برای امور زندگی، و ساعتی را برای معاشرت با دوستان و افراد مطمئن ـ کسانی که عیب های شما را به شما بشناسانند و در نبود شما، دوستدار شما باشند ـ و بخشی را هم برای تفریحات و لذت های حلال خالی کنید که به وسیله این تفریحات حلال است که می توانید سه برنامه قبلی را درست انجام دهید».

هم چون جد بزرگوارشان امام سجاد علیه السلام در قالب دعاهایی به هدایت و آموزش مردم می پرداختند.

آن حضرت در دعاها و اعمال ماه رجب نوع زندگی مطلوب و هدفمند را به زیباترین بیان به تصویر کشیده اند: «خدایا، از تو می خواهم که زندگی مرا، زندگی پاک و پاکیزه ای قرار دهی، به من گشایش و فراخی و نیز آزادی ورهایی عنایت کنی؛ به من آن زندگانی بخشی که در آن امنیت و تندرستی همراه با فروتنی و قناعت و سپاس گزاری باشد و عافیت و پرهیزکاری و پایداری در آن موج زند».

​دهه کرامت، دهه اول ماه ذی‌العقده است و آغازش با ولادت حضرت معصومه(علیهالسلام) و پایانش با ولادت حضرت ابوالحسن علی بن موسی‌الرضا(علیه السلام) می‌باشد.این دهه یادآور بسیاری از مطالب عالی و مفاهیم بلند و سازنده و ارزشمند است. دهه کرامت یادآور لطیف‌ترین علائق و مهر و وفاهای کم‌نظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است.
مهر و وفایی که خواهر مهربان و دلداده را به هجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است.

صفحات: 1· 2