اشتغال زنان و مصلحت خانواده در قانون مدنی
موضوع: اشتغال زنان و مصلحت خانواده در قانون مدنی
سیده سکینه سیدمیرزایی
اردیبهشت 1389
مقدمه
یکی از مهمترین ارکان جامعه زنان می باشند, زن موجودی شریف و والاست و در عرصه پهناور جهان و از آغاز پیدایش مسئولیتی ویژه بر عهده داشته است. او به وجود آورنده و تربیت کننده نسل هاست. متأسفانه جامعه ما در مورد زن دچار افراط و تفریط های زیادی شده است, از یک سو عده ای با طرح مباحثی چون آزادی بی قید و شرط زنان, در پی سوء استفاده از این موجود لطیف هستند, و در مقابل, عده ای با نگرش متحجرانه, زن را همچون برده ای زندانی می دانند. در این میان, اسلام حالت تعادل را در نظر گرفته و نتنها زن را در خانه زندانی نکرده است بلکه خانه را مرکز فرمانده ای او می داند و هرگز مشارکت او را در مشاغل و فعالیت های مثبت و سازنده اجتماع ممنوع نکرده است. در تاریخ اسلام زنان نمونه ای همچون حضرت فاطمه «علیها سلام» معرفی شده اند که همانند مردان در صحنه های مختلف اجتماع حضور گسترده و چشمگیر داشته اند. در قوانین مقدس اسلامی زن مکلف به اشتغال نیست مگر اینکه برای او ضرورت یافته باشد و یا به سبب امری که وجوب کفایی اشتغال برای زنان را در بر دارد و باید نیازهای جامعه برطرف شود. در نتیجه, اسلام اشتغال را به عنوان یکی از راه های افزایش قابلیت و شکوفایی استعداد زنان و در جهت تعالی و کمال آنان می پذیرد.